Matartími

Já ég ákvað að nota matartímann minn til að blogga!

það eru miklar vetrarhörkur á Austurlandi þessa stundina, enda er ég búin að taka snjóbuxurnar mínar upp úr kassa og eru þær nú hluti af daglegum útbúnaði.

Kostir snjósins:

1. Ég sé ekki lengur bílana í bílakirkjugarðinum fyrir utan gluggann á skrifstofunni
2. Það er bjartara yfir
3. Snjór er skemmtilegur

Gallar snjósins:

1. Ég sé ekki veginn við Kirkjumiðstöðina í gær
2. Ég þurfti að moka í einn og hálfan klukkutíma
3. Ég þurfti að vaða mannhæðarháa snjóskafla til að komast upp á veg (datt nokkrum sinnum og átti erfitt með að standa upp)
4. Bíllinn er ennþá fastur
5. Ég komst ekki heim til mín síðustu nótt

En já vegurinn við kirkjumiðstöðina var sem sagt ekki ruddur, ég hitti ekki á veginn og festi bílinn. Þó ég hefði hitt á veginn þá hefði bíllinn samt setið fastur einhvers staðar. Í gærkvöldi sá ég að það var ekki búið að ryðja veginn og ég var of þreytt til að vaða skaflana og þurfa svo að vaða þá aftur í morgun til að komast í strætó. Þess í stað gisti ég heima hjá Jóhönnu. Það var ágætt en engu að síður ætla ég að vaða skaflana eftir vinnu í dag til að geta hangið heima yfir helgina. Helginni verður að öllum líkindum eytt í DVD gláp en það eru sannir vinir sem halda í mér lífinu þessa dagana

 Þrátt fyrir þessi stífu plön um helgina verða símtöl leyfð, en þeim verður svarað í réttri röð